1939 -1945 | Tablica nr 3
Stalag IA Stablack
W maju 1940 roku do stalagu zaczęli napływać Francuzi. W sumie przez baraki obozu przewinęło się około 80 000 jeńców francuskich, około 90 000 jeńców radzieckich, 23 000 belgijskich, 40 000 polskich, 7 000 brytyjskich, 12 000 jeńców włoskich.
Największe straty ponieśli więźniowie radzieccy. Wskutek chorób, epidemii i wycieńczenia zmarło ich kilkanaście tysięcy. Na terenie obozu życie straciło również około 500 Belgów, kilkuset jeńców polskich, włoskich i francuskich. Dokładne dane nie są możliwe do odtworzenia, z uwagi na ciągłą rotację więźniów.
Największy obóz jenieckiw Prusach Wschodnich
W sumie przez baraki obozu przewinęło się około 80 000 jeńców francuskich, około 90 000 jeńców radzieckich, 23 000 belgijskich, 40 000 polskich, 7 000 brytyjskich, 12 000 jeńców włoskich.
Od czerwca 1940 żołnierze polscy otrzymywali status robotników przymusowych. Kierowano ich następnie do Szczytna, Kętrzyna, Olecka, Ełku, Biskupca, Pasłęka i Nidzicy. Łącznie stalag dostarczył ponad 47 338 polskich robotników przymusowych. Żołnierze byli w ten sposób pozbawiani uprawnień jenieckich i podporządkowani wewnętrznym przepisom dotyczącym robotników przymusowych. Więźniowie każdej narodowości mieli w obozie swojego męża zaufania. W przypadku jeńców polskich ich reprezentantem był st. sierż. Jan Krzemkowski.
