Jeńcy polscy organizowali życie kulturalne w baraku-kaplicy, ale ich możliwości były znacznie skromniejsze niż jeńców francuskich. Nawet nie mogli swobodnie korzystać z działalności kulturalnej Francuzów. Ale starali się brać z nich przykład. I tak latem 1942 roku powstał polski zespół  wokalny, kierowany przez p. Wiśniewskiego oraz zespół teatralny. Podczas Bożego Narodzenia organizowane były skromne choinki i śpiewano kolędy, a także piosenki patriotyczne. Robiono to, mimo że kary były bardzo dotkliwe. Układano również pieśni obozowe. Pewien profesor z Warszawy zorganizował w Stalagu IA tajne kursy na poziomie szkoły średniej.